FATA PERSONA
Als de droom van het persoonlijke zelf wegvalt, verdwijnt ook de problematiek die daar onlosmakelijk mee verbonden is. Het denkbeeldige individu voelt zich afgesneden van het leven en voelt daardoor een fundamenteel gemis. Dit resulteert in een zoekbeweging, een verlangen om terug te keren naar de oorspronkelijke toestand van compleet zijn. Maar wat het individu ook doet om het begoogde doel te bereiken, het zal nooit vinden wat het zoekt, want de zoeker is een gedroomd personage en zal nooit kunnen ontwaken uit de droom. Hij is de droom.
Het einde van de droom is het einde van de fictieve persoon. Daarmee valt het zoeken naar iets anders dan wat er nu is spontaan weg. Dat is waar de zoeker het diepst naar verlangt: zijn eigen afwezigheid. Wat overblijft, is simpelweg dit, wat er nu is, zonder het idee dat er iets zou moeten veranderen om compleet te zijn. De compleetheid is er al, ze ligt verscholen in alles wat er nu is.
Om werkelijk vrij te zijn dienen we niet alleen te ontwaken uit de droomtoestand, maar ook uit de zogenaamde waaktoestand. Werkelijk wakker worden is het ontwaken uit de egodroom, dat is het enige dat een einde zal maken aan het gevoel dat je niet opgewassen bent tegen al die triggers uit de buitenwereld. We dienen in onszelf te ontdekken wat altijd moeiteloos, onverstoorbaar wakker is en waarop geen enkele droom, hoe heftig ook, ook maar een spoor kan achterlaten. Dat is de ware waaktoestand.
Deel I: Geen vrijheid voor de persoon
Er is geen verlossing voor de zoeker, er is alleen maar verlossing vàn de zoeker. Het kost vaak even wat voordat dit inzicht begint door te dringen. … We zijn niet dat zoekende personage, want we nemen het waar. Als dat gezien wordt, dan valt het zoeken stil, want je kijkt vanuit dat, wat niet zoekt.
Deel II: Er valt alleen maar weg
Werkelijke groei is een proces waarin steeds meer van je wordt afgenomen, dat wil zeggen: alles wat vals, onwaar en onecht is. De ruimte die altijd werd gevuld met streven, zoeken en proberen, blijft nu gewoon leeg en dat kan voor de nog sluimerende energie van het ego aanvoelen als een aangrijpend gebeuren en een reden zijn om zich weer voluit te gaan manifesteren.
Deel III: Alleen Bewustzijn is bewust
De persoon ziet bewustzijn als een vermogen dat hij bezit, maar dat is een droom. De persoon, die niet eens werkelijk bestaat, maakt zichzelf groter dan bewustzijn, hij ziet zichzelf als de bezitter ervan, net zoals hij zijn lichaam meent te bezitten. Het ego is een constructie die verschijnt in Bewustzijn. Er is er maar één die bewust is, en dat is Bewustzijn zelf.
Deel IV: Advaita is naar binnen, 100% eigen verantwoordelijkheid
Er zijn feitelijk geen uiterlijke gebeurtenissen, er zijn enkel innerlijke gebeurtenissen. Er spelen zich objectief gezien uiteraard wel dingen af buiten je, maar hoe je die gebeurtenissen ervaart is een volslagen innerlijke aangelegenheid. Het enige dat nodig is, is het doorbreken van onze verslaving aan die uitwaartse beweging en deze om te buigen naar een inwaartse beweging. ‘The only way out, is in’. … Werkelijke vervulling komt van binnenuit.
Deel V: Advaita is een radicale, fundamentele oplossing
Om werkelijk vrij te zijn dienen we niet alleen te ontwaken uit de droomtoestand, maar ook uit de zogenaamde waaktoestand. Werkelijk wakker worden is het ontwaken uit de egodroom. En hoe meer het ego door dat licht wordt verzwakt, hoe meer je jezelf gaat ervaren als de ruimte waarin het ego verschijnt. Het is geen antwoord dat door het intellect is ingegeven, het komt uit de stilte voorbij het denken. Het is waarachtig inzicht. En waarachtig inzicht is niet van het denken. Waarachtig inzicht laat je ontwaken uit de droom die door het denken wordt gecreëerd.
Deel VI: Het 'Ik' lijkt altijd aanwezig
Zelfonderzoek is geen intellectuele bezigheid, het is het rechtstreeks kijken, op energetisch niveau, naar de ik-gedachte. De vraag ‘wie of wat ben ik?’ stel je met het verstand, maar de vraag brengt je voorbij het verstand. Dat is anders dan we gewend zijn. Wanneer je niet onderzoekt, er niet helder naar kijkt, lijkt de persoon een realiteit te hebben. Enkel de aanwezigheid van jou als Bewustzijn is stabiel en betrouwbaar. Het is de enige constante factor in jouw leven, het enige dat niet onderhevig is aan de fratsen van de mind.
Deel VII: Flow en overgave versus 'de doener'
Het begrip flow, of moeiteloosheid, verwijst naar een leven dat niet gedomineerd wordt door egoverkramping. Het ego kent eigenlijk maar twee bewegingen: strijden met wat er is en zoeken naar wat er niet is. Dat zijn uitputtende bezigheden. Als die bezigheden er niet zijn, dan is het alsof je samenvalt met het huidige moment, alles lijkt op een natuurlijke manier vanzelf te gaan, opeens lijk je te worden gedragen door het bestaan.
Deel VIII: Ego kent geen acceptatie/loslaten.
Je probeert vanuit het perspectief van de persoon iets te aanvaarden. Dit is onmogelijk. Het ego kan niet werkelijk aanvaarden. Het ego bestaat in de kern eigenlijk maar uit twee bewegingen, ofwel het wegduwen van iets, ofwel het verlangen naar iets. Het is nooit neutraal, het is altijd aan het duwen en trekken. Het vormloze kan nooit gekwetst worden door de vormen die erin verschijnen, dus het gaat erom dat we ons onze ware natuur gaan realiseren.